bewogen dagen

Deze week verwachtten ze me dinsdag en donderdag in het uza. Dinsdag de normale controle op hematologie (alles weer oké - al moeten m'n levertesten nog een beetje zakken).
Joepie! M'n celletjes blijven het dus goed doen. Deutsche gründlichkeit, jawel...
Dinsdag moest ik ook onder de MRI-scanner als opvolging van die epilepsieaanval eind november. Zo'n MRI is echt wel de meest afgrijselijke machine die ze hebben uitgevonden. Je ligt op die scanner met je hoofd in een soort harnas en bescherming rond je oren. En dat laatste is echt wel nodig, want zelfs met die bescherming lijkt het nog of je tussen de trilboren en de betonmolens ligt... En dan moet je dat halfuur ook nog helemaal stilliggen. Pff... gezelligheid troef :-$
Vandaag naar neurologie voor een EEG en een afspraak bij de neuroloog, ook nog voor die epilepsie. EEG is ook wel een 'specialleke'. Al een geluk dat ik mezelf niet kon zien met dat plastieken net op m'n hoofd en al die draadjes ;-)
De verpleegster zei nog: "Het lijkt wel een beetje op een elektrische stoel". Niet erg, zolang ze de elektriciteit niet aanzetten ;-))
Enfin, alles in orde bij die EEG. Eigenlijk is er van die epilepsie niets meer te zien op de scanners, maar voor de zekerheid moet ik die medicatie wel blijven nemen tot november. Omdat het zo'n zware aanval was en ik nadien toch nog een tijdje verward was. Tja...
In november dan terug op controle, en dan kunnen ze die medicatie (hopelijk) beginnen afbouwen. Op vier weken zou ik er dan vanaf kunnen zijn.

En om af te sluiten: ik hoef pas 30 maart terug op controle bij hematologie! En ze hebben dinsdag m'n katheter eruitgehaald. M'n velletje kan dus eindelijk beginnen recupereren na een jaar onder de plakkers en de verbanden :-)

goed gezegd

"Als je de juiste toon vindt, is heel je leven muziek."
(Harry Fasol)

nvdr: zou de naam Fasol nu echt zijn? Wel héél toevallig met zo'n citaat...

13 februari: niet alleen dikketruiendag...

maar ook de eerste keer na meer dan een jaar dat ik me nog eens laten verwennen heb bij de kapper!
Krulletjes zijn bijgeknipt, meer nog, ze zijn er zelfs uitgehaald met de stijltang ;-)
Allemaal nieuw voor mij, maar ik ga het misschien nog leren...

mijn donor laat van zich horen

Gisteren vond ik een héél leuke verrassing in de brievenbus.
Een kaartje van mijn donor!

oewist?

Woensdag nog eens op controle geweest en het zag er goed uit. Positief dus! De vakantie heeft me ook deugd gedaan en ik lig sinds een week of drie toch al veel minder op de zetel dan daarvoor.
Binnen 3 weken ga ik terug op controle en dan heb ik die week ook een paar scans en een afspraak bij de neuroloog voor de opvolging van die epilepsieaanval een tijd geleden.
Ik geniet er intussen ook van om af en toe in m'n appartementje te vertoeven, al ben ik nog niet opnieuw terug 'verhuisd'. Daarvoor wacht ik tot ik van die katheter verlost ben en weer iets mobieler ben met fiets of auto.

terugblik

Vandaag is het precies een jaar geleden dat ik m'n eerste chemokuur van 5 weken achter de rug had en na de eerste 'sessie' het uza kon verlaten. Geen isolatie meer, de deur terug helemaal open en terug naar Mechelen.
Het begin van een lange tocht. Het ziet er nu - een jaar later- helemaal anders uit.
De tijd is dus toch niet blijven stilstaan en het geduld heeft opgebracht ;-)

vakantiefoto deel 3

Nu was ik nog vergeten m'n nieuwe vriend voor te stellen...

Dit viel uit Marleens koffer bij terugkomst ...

vakantiefoto's bis

Waren we dan toch niet in Nederland??

Het lijkt de jungle wel!

Of waren we toch in de Limburgse bossen?

vakantiefoto

Marleendje in 't water met exotische kleurrijke diertjes...