Marleentje, ver van ons en toch dichtbij,
speciaal voor jou dichten wij:
op deze regenachtige dag
een gedicht waar je van lacht
een jongedame met wondermooie talenten
én ook heel wat wereldse centen
dus doen we ons uiterste rijmende best
tot er geen inspiratie meer rest
Van achter grote stapels papier
Denken we aan jou, met veel plezier
We wringen ons in alle mogelijke bochten
Om je blog te vullen met – nee, geen gedrochten
Wel om te tonen dat van negen tot vijf
(maar ook ervoor en erna, dat staat buiten kijf)
Wij de hele tijd aan je denken
Daarom willen we je dit gedicht schenken!
’t Is een hele prestatie wat je doet daarbinnen
Laat die goede celletjes nu maar glansrijk winnen
Daarom mag je heel binnenkort weer naar buiten
Maar ’t is dan wel gedaan met naar de verplegers te fluiten
Op het menu staat alvast een goed pak fritten,
Ja ja, dat zie je echt al helemaal zitten
Wij stuurden een mail naar de frituur:
“Smijt rap wat olie op het vuur,
En bak al maar een paar kilo patatjes
Want Marleen die lust die schatjes
Met boulet en mayonees,
Of met viandellenvlees.
En als de friet is gepasseerd,
Dan heeft ze nog plaats voor het desseert
Heb je chomomousse of taart?
Marleen heeft honger als een paard!
En met de rekening van dit festijn,
Mag je in de Motstraat zijn!”
Morgen of zaterdag, dus heel dra
Verhuist Marleen naar ma en pa
Al zijn ze’r daar niet zoveel mee:
Marleen kijkt nu constant tv
Of ze zit te gieren van de pret
Met wat er op haar BLOG is gezet
Met Ridge en Brooke leeft ze nu mee
En ook Frank van Thuis is heel tevree
Sandra en Luc kunnen haar wel bekoren
Maar ook de interim laat ze graag van zich horen
Summer Bay lijkt nu wel heel dichtbij
En die van Ramsay Street zijn ook heel blij.
Maar nóóit zo blij als wij,
Nu wij hebben vernomen
Dat Marlenos thuis mag gaan bekomen
Van ’t vechten tegen die kwaaie cellen
Die ze bij bosjes wist te vellen
Dus Marleentje, doe zo voort
Zet die kwaaierds waar het hoort
En ga nu maar snel om je pak friet
En dat je er maar voor 100 % van geniet!
Geniet eerst nog wat van dit gedicht
Want we hebben er vaak ons “gat” voor opgelicht.
In rijmen en dichten zijn we oh zo goed
Ja ’t zit ons gewoon in t bloed.
Probeer er eens een verpleger mee te versieren
Eentje met goeie manieren.
Ja een gedicht dat werkt altijd
En zeker bij zo’n prachtmeid.
Supergoed nieuws, dat van die cellen!
Trek maar eens flink aan je bretellen!!!
Een prachtig stukje werk dat je hebt verzet
Geniet nu maar even thuis, maar opgelet:
Ik lees hier allemaal verhalen over bouletten en frieten,
Van teveel vettigheid ineens kan je ook niet meer genieten!
Doseren die handel, dat is de truc,
Een klein beetje tegelijk wordt dan een buikje vol geluk!!
Marleentje, we missen jou heel heel veel,
Het grijpt ons elke dag naar de keel.
Gelukkig gaat je gezondheid goed vooruit,
Dus smeer maar al je kuit
Voor je het weet doe je weer mee met het lopen
En dan gaan we nadien een lekker ijsje kopen.
Joepie joepie yè
Dat maakt ons blè
Wel opletten met te veel ijs en snoep
Dat is helemaal niet goed voor de poep
Voor de rest kan al dat lekkers geen kwaad
Als het maar goed met je gaat!
Het UZA is nu de klos,
want ons Marleentje rukt zich los.
Ze neemt een aanloop en doet beter
dan Kim Gevaert in de 100 meter.
Sprintje terug naar huis,
lekker eten en voor de buis.
De verpleging huilt zich nat,
“Waar zit toch onze lieve schat?”
En de dokters zijn gaan staken,
“Alleen over Marleentje willen wij waken.”
Sorry mannekes, voorlopig even niet,
Ik weet het, tis een toffe griet.
Maar na een maand daar in ’t cachot,
willen wij haar terug in de Rue Mot!
Nu hebben we, denk ik, alles gezegd
dus ik vat nog eens kort samen:
We zijn aan jou gehecht!
Stap 3: ... en forceer in één beweging de heup van het slachtoffer
