maandag 30 juni 2008

Jogging run

http://hematologieantwerpen.skynetblogs.be/post/6018108/joggingrun-6-juli-2008

Een jogging run ten voordele van Bert en zijn familie. Bert vecht nu al voor de derde keer tegen kanker. De botkanker heeft zich nu ook verder gezet op z'n borst en ruggengraat.

Voor wie op 6 juli dus graag een toertje loopt voor het goede doel!

Lipjes om te zoenen


De Plantyn-lipjes krijgen al een tijdje navolging in Mechelen!


vrijdag 27 juni 2008

Cycle for life

Een paar sfeerfotootjes van Cycle for life op 22 juni.

We zijn 8 km gaan wandelen (al dan niet 'on wheels'), hoewel we ingeschreven hadden voor de 4 km.

Zeker voor herhaling vatbaar. Volgend jaar wil ik mee gaan fietsen!












woensdag 25 juni 2008

Uitstel is geen afstel

De transplantatie wordt een weekje uitgesteld, hoorde ik gisteren van de dokter. Dat betekent meteen ook dat ik nog een extra weekje thuis ben nu.
Ik moet binnen op 10 juli en de transplantatie zelf is dan voorzien voor 17 juli.
Tenminste, dat is het voorlopige plan ;-)

Tot morgen op Plantyn! Jullie zien me in de voormiddag wel opduiken.
Marleen

donderdag 19 juni 2008

Weet je wat...










Ik moet jullie wat vertellen...


Ik word vandaag 30 jaar!


en dat verdient... taart!! Feesjeuh!


Spinnende groet

Garfield

woensdag 18 juni 2008

Transplantatie

De datum van de transplantatie is gekend! 10 juli is dé dag. Ik duid die met fluo aan in m'n agenda. Hoewel... ineens besef ik dat ik al een half jaar geen agenda meer gebruik.

Er gaat nog wel een en ander vooraf aan de transplantatie. Volgende week nog onderzoeken van longen, hart, buik en ook nog een bezoekje aan de tandarts. Om zeker te zijn dat ik 'in orde' ben ;-) Gelukkig zijn al die onderzoeken op 1 dag gepland.

Op 3 juli ga ik dan opnieuw binnen in het UZA, allicht voor een week of vier, vijf. De eerste twee dagen krijg ik chemo, dan een rustdag, en dan 3 dagen bestraling.
Voor de bestraling ga ik over en weer naar het Middelheim-ziekenhuis. 's Morgens en 's avonds een halfuurtje bestraling.

En dan, op 10 juli , krijg ik nieuwe stamcellen, uit een baxter die uit Duitsland wordt overgebracht. Bedankt onbekende Duitse(r)! Ik vind het helemaal niet evident dat mensen stamceldonor zijn als ze niet eens weten wiens leven ze daarmee redden. Maar 't is zo belangrijk! Hoog tijd om er hier in België ook meer bekendheid aan te geven.

Nog eventjes, en dan begint de laatste sprint. En wat ze ook zeggen over de laatste loodjes, ik ga ervoor! Nog even opwarmen de komende weken, en dan trek ik de sprint aan. In rechte lijn naar de finish!

Dikke knuffel
Marleen

dinsdag 10 juni 2008

Update

Vandaag op controle in het uza. Bloed weer helemaal oké. Voorlopig moet ik geen extra pillen meer slikken (dus nog maar anderhalf per dag!) en wat meer is: de chemokuur die nog voorzien was nu, voor de transplantatie, gaat niet meer door. Dat kan geen kwaad, omdat de transplantatie al snel volgt, in juli.
De reden? M'n lever moet eerst weer een beetje op z'n plooi kunnen komen voor we aan de transplantatie beginnen. Geen extra belasting dus door pillen of chemo.
En dat vind ik nu eens een goed-nieuws-show, want met die lever komt het ook wel terug in orde.
Dus nog 3 à 4 weken thuis met wekelijkse controle, maar geen chemo meer.
En dat betekent dus nog maar één grote stap te nemen: de transplantatie.
We zijn er bijna ;-)

Tot gauw!
Marleen

maandag 9 juni 2008

Op reis met Poulette... (6)

Voor wie minder romantisch is aangelegd hebben we nog een andere einde voorzien van deze love story. Het belooft in ieder geval inderdaad een spannende relatie te worden!


Op reis met Poulette... (6)

Love is in the air…

“Voel me terug kiplekker! Heb straks date met SuperChick! Spannend! Tok, Poulette”



Op reis met Poulette... (5)

Nieuw van ons Poulette!

Oef, ons Poulette heeft laten weten dat ze dit avontuur heelpluims heeft overleefd!

Ben nogal ondersteboven en heb nog overal kippenvel. Dacht echt dat het met mij gedaan was... Ben net op tijd gered door fantastische SuperChick! Ik zo rood als kalkoen natuurlijk... Maar ‘t klikt wel tussen ons...”



zaterdag 7 juni 2008

Ervaringsdeskundige

Deze tekst had ik al op de blog van het UZA-hematoteam gezet, maar ik vind dat hij hier ook een plaatsje moet hebben.

Eind december 2007. Het verdict valt: acute leukemie. Ik heb me nooit afgevraagd: 'Waarom ik? Hoe komt het dat mij dit overkomt?' Een emotionele klap blijft uit. Ik kan maar aan één ding denken: ik wil dat dit zo snel mogelijk achter de rug is. En daarom moet de behandeling maar zo snel mogelijk starten. Ik weet niet wat er allemaal komt, maar volg gewoon de planning en het ritme van D2. Ik merk al snel dat er hier een heel ervaren en toegewijd team van dokters en verpleging werkt. Het geeft me een gerust gevoel om 'in hun handen' te zijn.

Het moeilijkst heb ik het met het feit dat ik voor een hele tijd m'n hobby's en bezigheden aan de kant moet schuiven. Niet gemakkelijk voor iemand die bijna nooit thuis is en met duizend-en-één dingen bezig is. Maar het is voor niemand gemakkelijk die met deze ziekte te maken krijgt. We moeten daar niet hypocriet over doen.

En ik mag nog van geluk spreken, want de chemo slaat goed aan. Ik heb weinig of geen last van vervelende bijwerkingen en m'n lichaam kan al die coctails goed aan. En ik word ongelooflijk gesteund door familie, vrienden en collega's. Ik wist dat ik op veel mensen kon rekenen, maar de steun die ik de afgelopen maanden kreeg, van zoveel mensen, heeft al m'n verwachtingen overtroffen. Het geeft me een heel warm gevoel vanbinnen. En dat draag ik voor de rest van m'n leven mee. Zoiets vergeet je niet. Ik weet niet hoe ik jullie hier ooit voor kan bedanken. In elk geval hebben jullie voor altijd een heel apart plaatsje in m'n hart.

Ik ben nu al een heel eind op weg in de behandeling. Nog een laatste etappe chemo en in juli de stamceltransplantatie. Dat wordt nog even doorbijten, maar het einde is in zicht. En da's een hele opluchting. Er is een donor gevonden. Een onbekende Duitse(r) die ik heel dankbaar ben. En die ik dus ook voor de rest van m'n leven een beetje in mij zal dragen, in m'n celletjes.

Nog even aftellen. Het is nu bijna achter de rug. En dan wordt het tijd om de draad van m'n leven weer op te pikken. Weer doorgaan waar ik gestopt was. Ik kijk er ongelooflijk naar uit. Als het al zou kunnen, ga ik nog meer van het leven genieten dan ik daarvoor al deed. La vida loca...

vrijdag 6 juni 2008

Dit is lachen!

Jullie hebben je ongetwijfeld ook al suf gepiekerd over hoeveel eieren er in een dozijn gaan.
Het enige echte antwoord in dit filmpje: http://www.dumpert.nl/mediabase/103111/683fb9eb/hoeveel_eieren_gaan_er_in_een_dozijn_.html

Enjoy!

Op reis met Poulette... (4)

Hoop!

De ooggetuige heeft laten weten dat er een grote reddingsactie aan de gang is om ons Poulette te redden uit de tangen van de groene krab. Deze actie zou geleid worden door ene ‘SuperChick’. Het is nog niet duidelijk of de redding zal slagen, maar we leven in hoop...



donderdag 5 juni 2008

Op reis met Poulette... (3)

Onrustwekkend nieuws!

We ontvingen zonet bericht van een ooggetuige die tijdens vogelvlucht heeft gezien dat onze Poulette in nood verkeert. Er werd reeds alarm geslagen en hulp zou onderweg zijn. We wachten in spanning op meer nieuws...



Op reis met Poulette... (2)

Terug nieuws van Poulette!

“Ben hier volop aan het genieten! Heb in ontspanningsruimte al hot pluimvee gezien en voel me beetje als kip zonder kop. Voel me ook als een kip aan ’t spit, zo warm is het hier! Duik straks effie in het zwembad! Doe de groetjes daar!”




“zwembad is zalig!”

woensdag 4 juni 2008

Hemato-blog

De spiksplinternieuwe blog van het D2-hematoteam:
http://hematologieantwerpen.skynetblogs.be/

Leve de blogs!

Op reis met Poulette...

Een tijdje geleden al werd het Plantyn-eiland van het secundair plots bevolkt door een heleboel snoezige kuikentjes. Omdat niemand die bende uit elkaar kon houden werden ze al snel gepimpt tot coole chicks. Sindsdien zijn ze helemaal niet meer weg te slaan van onze bureaus en houden ze elke dag onze noeste arbeid nauwgezet in de gaten. Ze zijn vaak zo ondersteboven van al die ijver dat er bij het omvallen al eens eentje zijn brilletje of regenkapje verliest.
Maar kíjken naar hard werken is erg vermoeiend. Daarom besliste onze Poulette De Haan om er even van tussen uit te knijpen en de (leg)batterijtjes in een zonniger oord te gaan opladen. Poulette heeft wel beloofd om ons op de hoogte te houden van dit snoepreisje.

Zonet ontvingen we een eerste berichtje!

“Ben goed aangekomen. Drukte in de luchthaven viel goed mee. Heb wel weer veel te veel mee gesleurd, ben er moe van. Heb me dus na aankomst meteen op ligbed gegooid, factor 30 (plakt wel) en cocktail (ook) bij de vleugel. Houden jullie de boel daar in de gaten? Dikke tok, Poulette”





dinsdag 3 juni 2008

Voor de sportievelingen: cycle for life

Of voor wie gewoon zin heeft in een ontspannen fiets- of wandeltocht: http://www.cycleforlife.be/

Fietsen of wandelen op 22 juni ten voordele van kankeronderzoek.

maandag 2 juni 2008

Boven water

Oef... m'n kopje komt weer boven water. Uit het diepe. Het heel diepe.
Ik had niet meer gedacht dat de chemo me zo klein zou krijgen. Tot hiertoe alles goed doorstaan, en met die intensificatie ging dat ook wel zo gaan. Jawadde, niet dus.
Je weet pas wat iets is als je het zelf meemaakt. Een waarheid als een koe!
Ik heb het gevoel dat m'n wagonnetje echt naast de sporen heeft gestaan, maar nu zijn we weer vertrokken.
Als ik m'n benen nu ook nog eens terug in gang krijg na 2 weken -letterlijk- platte rust, zijn we er weer bovenop.
Het D2-team heeft trouwens prachtig werk geleverd! Vorige woensdag binnengekomen, en nu ben ik weer de oude aan het worden. Thuis ging het echt niet meer, en hier hebben ze me goed kunnen 'opkalefateren'. Ik kan hen niet genoeg bedanken, 't is een superteam!

Btw, de 'lipjes' zullen binnenkort ook schitteren op de nieuwe blog van het hematoteam, tenminste als jullie daar geen auteursrechten op claimen ;-))

Tot gauw!