Ja ja, zo lang is het intussen al geleden dat ik nieuwe stamcelletjes kreeg.
18 juli was transplantatie-dag en dus ook een beetje een nieuwe start.
Een half jaar heb ik uitgekeken naar die transplantatie, omdat ik het zag als een 'eindpunt'. Een mens kan zich vergissen...
Na 18 juli heb ik nog heel wat meegemaakt, nog een paar keer op D2 gelegen. De recuperatie ging dus niet zo snel als ik had verwacht.
Dus: m'n moraal was de afgelopen maanden ook niet altijd even goed.
Maar nu is het tij gekeerd. We gaan stilletjesaan naar 2009 en dus is het hoog tijd om weer een beetje met m'n voeten in het 'echte' leven te staan.
Jullie steun heeft me er voor een heel groot deel mee doorgeholpen het afgelopen jaar. Want altijd was er wel iemand die een bemoedigende mail of sms stuurde, een telefoontje deed of thuis of in het uza langskwam.
Ook al reageerde ik niet altijd, het deed altijd even veel deugd om te weten dat er zoveel mensen achter mij staan.
Ik weet niet hoe ik jullie hier ooit genoeg voor kan bedanken, maar een speciaal plaatsje in m'n hart, dat hebben jullie zeker!
Voor iedereen alvast een héél dikke kerstknuffel!